Keşke Senden Nefret Edebilseydim - Lucy Christopher

Kitap Adı: Keşke Senden Nefret Edebilseydim

Kitabın Orijinal Adı: Stolen: A Letter to My Captor

Yazar Adı: Lucy Christopher

Türü: Dram, Genç-Yetişkin

Yayınevi: Pegasus Yayınları

Sayfa Sayısı: 304

Basım Tarihi: 2014

Puanım: 3/5

   

Arka Kapak Yazısı: Ben seni görmeden önce sen beni gördün.Bir kız: Gemma, havalimanında, ailesiyletatile çıkmak üzere. Gözlerinde öyle bir bakış vardı ki…Bir adam: Ty, salaş, bronz tenli, olgun görünümlü, nedense tanıdık, gözleri buz gibi mavi. Sanki beni istiyormuşsun gibi.Kız ailesinden uzaklaşıyor. Bir anlığına. Adam onun kahvesinin parasını ödüyor. Ve içine ilaç atıyor.Hem de çok uzun süredir.Gemma ne olduğunu anlamadan Ty onu alıp götürüyor. Kumlara ve sıcağa. Boşluğa ve kimsesizliğe. Hiçliğe. Ve onu sevmesini bekliyor.Kurbanın, kendisini kaçırana yazdığı bir mektup olan Keşke Senden Nefret Edebilseydim Gemma'nın hayatta kalmaya dair ümitsizlik dolu öyküsü. Gemma'nın bedenini çalan Ty, genç kızın içinde çığlık atan tüm içgüdülere rağmen kalbini de çalmayı başarabilecek mi?

"Yıldırımın tüm gerilimi, gök gürültüsünün tüm dehşeti. Büyüleyici, korkutucu ve güzel bir kitap."
-John Marsden-

"Duygusal açıdan çok saf bir macera. Hapsedilmeye ve ilişkilerin gücüne dair müthiş bir öykü."
-Publishers Weekly-

"Sarsıcı, yürek burkucu ve bir o kadar güzel."
-School Library Journal-

Yorumum: Uzun zamandır hiç ara vermeden ardı ardına fantastik kitaplar okudum. Canım historical romance ve günümüz aşk okumak istemeyince değişik bir tarz denemek istedim. 

“Neden buradayım?”

“Çünkü burası sihirli. Bu yer…güzel. Ve sen güzelsin. Güzel ve farklı.”

Kitabı sevip sevmediğime gelince çok arada kaldım. Gemma, Ty tarafından havaalanında kaçırılıyor ve kendini kaçıran adama en başından en sonuna yaşadıklarını, hissettiklerini mektup olarak yazıyor. Buna bir nevi iç döküş ve kendini Ty’a açıklama olarak düşünebilirsiniz. Bu bakımdan hep sen dili kullanılmış kitap yazılırken. Sen beni kaçırdığında ben bunu hissettim, sen bana böyle davrandığında ben böyle düşündüm, sen bunu yaptın, sen şöyle davrandın diye hep sen dili kullanılmıştı. Aslında kitaba bunu bilerek başladım ama nedense okurken sevemedim, sayfalar gözümün önünden akarken bildik, tanıdık bir dil okumak istedim. 

“Öteki tarafta ne var?”

“Çok bir şey yok. Aynısının daha fazlası. Eğer merak ediyorsan kaçış yolun bu değil. Kurtuluşun ancak benden geçiyor ve sanırım bu senin için talihsizlik. Çünkü ben zaten buraya kaçtım.”

Konu ilgimi çekti, çünkü bir bakımdan Stockholm Sendromu’ndan bahsediliyordu ama kurgunun içine giremedim. Gemma’nın hislerinin gerçekliği ya da nefretinin yansıtılma biçimi bana olması gereken gibi gelmedi. Tam olarak Stockholm Sendromu yaşadı mı yaşamadı mı çözemedim. Anne ve babasına duyduğu öfkeden ve aralarındaki kavgadan dolayı böyle hissettiği zamanlar olduğunu düşündüm. Çünkü tam anlamıyla Ty’ı sevmesi gibi bir durum yoktu ortada. Sadece bazı şeyleri daha iyi gözlemledi. 

Kitap hakkında kafam karışık ondan tavsiye kısmını es geçiyorum. 

Not 1: Blogumda yorumladığım tüm kitapların listesine buradan ulaşabilirsiniz.

Not 2: Bu yazıyı “kitaptutkum.blogspot.com” dışında herhangi bir blog/forum/internet sitesinde okuyorsanız, şahsımın bilgisi dışında ÇALINMIŞ DEMEKTİR!!

Herkese bol kitaplı günler!!