Mahşerin Dört Atlısı #1: Ares - Larissa Ione

Kitap Adı: Ares

Kitabın Orijinal Adı: Eternal Rider

Yazar Adı: Larissa Ione

Seri Adı: Mahşerin Dört Atlısı
Seri Sıralaması: 1/6

Türü: Yetişkin, Fantastik, Macera

Yayınevi: Arunas Yayıncılık

Sayfa Sayısı: 364

Çıkış Tarihi: 2012

Puanım: 5/5

Arka Kapak Yazısı: Mahşerin Dört Atlısı, kutsal kitaplarda adları geçen, kıyamet gününde ortaya çıkacaklarına inanılan dört atlı: Ares (Savaş), Reseph ( Salgın), Thanatos (Ölüm) ve grubun tek bayan üyesi, Limos ( Kıtlık).

Her atlının kendisine ait bir mührü var ve her mühür iki kehanet getiriyor. Mahşer gününün gelip dünyanın yok olmasına engel olabilmek için mühürlerini korumak zorundalar. Ama bu, hiç de kolay bir görev değil!

Onun adı Ares ve omuzlarında tüm insanlığın kaderini taşıyor. Onun şeytani güçlere yenilmiş olması demek dünyanın yok olması demek. Mahşerin Dört Atlısından biri olarak, herhangi bir insandan yüz kat daha güçlü, daha çevik ve daha zeki.

Aresin mührü artık Cara Thornhartun ellerinde. İnsanlar, normalde mührü taşıyacak kadar güçlü değiller ama Cara cehennem köpeğine bağlı kaldığı sürece, hayatta kalabilir. Ares ise bağın kopmadığından emin olmak zorunda, çünkü eğer bağ kopar da, mühür kırılırsa, bu sefer Savaş dünyaya yayılacak ve dünya asla eskisi gibi olmayacak.

Yorumum: Mahşerin Dört Atlısı; Ares, Limos, Thanatos ve Reseph. Her birinin koruması gereken bir mührü ve onu koruyamadıklarında başlarına gelecek bir felaket vardır. Mühürleri kırıldığı zaman; Ares savaşa, Limos kıtlığa, Thanatos ölüme ve Reseph’de salgına dönüşecektir ve dünyanın sonu gelecektir. Mahşerin Dört Atlısı’ndan sadece Limos bayandır.

 

Anneleri şeytan, babaları melek olan bu dört atlının şu an tek bir görevleri vardır: Mühürlerini korumak! Bu bakımdan dörtlümüz annelerine hiç çekmemiş gibi baksanıza dünyanın sonunun gelmesini istememektedirler. 

Her birinin mührü farklı şekilde taşınmaktadır. Ares’in mührünü cennetten kovulan bir melek taşıyabilmektedir, Limos’unki kayıp bir kasedir, Thanatos’un mührü kendindedir zira bakir olmak zorundadır ve Reseph mührü Sin adındaki bir kurt adamdadır.

Ve ilk mührü kırılan kişi Reseph olmuş ve salgına dönüşmüştür. Reseph’in şu an ki hedefi Ares’tir. Ares’in de mührünün kırarak, mahşer gününün gelmesini istemektedir. Diğer kardeşler ise Reseph’in her hamlesine karşılık vermektedir. Yeraltı dünyası adeta gizli bir savaşın içine girmiştir bile. Bir yanda Reseph, diğer yanda üç kardeşi. 

Cara bir insan ve şu an da Ares’in mührü onda. Cara’nın yaşaması demek tüm insanlığın hayatta kalması demek. Düşmanlar hiç rahat durur mu? Reseph ve mahşer gününün gelmesini isteyenler Cara’nın ölüp, mührün kırılması için elinden geleni yapacaklardır. Ama Cara’nın da bir şansı vardır: Ares’in koruması altında olmak.

Cennetten kovulan melekler, cehennemden çıkagelen şeytanlar… Özellikleri ve görünüşleri farklı melek ve şeytan ırkları. Cehennem köpekleri ve niceleri. Kimileri dost, kimileri düşman. 

Kitabın ilk 50 sayfası çok karışıktı. Serinin ilk kitabı olmasından dolayı açıklamalar vardı. Bu kısımları iki kere okudum ve tam kafamda her şey oturduğunda kitaba devam ettim. Sonrasında da kitap tamamen açıldı.

Seri Sıralaması:

1.      Ares

2.      Limos

3.      Thanatos

4.      Reseph

5.      Reaver

6.      Revenant

Bence kitabın bu kapağı (diğer baskıda kapak değişikliği yapılmış), orijinalinden çok daha güzel. Özellikle kitabın arka kapağındaki at görselini çok beğendim. 

Yazar, anlatımı üçüncü şahıs üzerinden yapmıştı. Son zamanlarda hep ana karakterin anlatımlarını okumuştum. Bu değişiklik hoşuma gitti.

Alıntılar:

“Hiç sıçan gördün mü?”

“Sıçan mı?”

“Kocaman bir fareye benzeyen kemirgen.”

“Sıçanın ne demek olduğunu biliyorum herhalde. Neden sordun?”

“Onlar casus. Gördün mü hiç?”

“Hiç tüylü, küçük James Bond’lar görmedim.”

*****

“Bu gece sana söylediklerim yalnızca ikimiz arasında kalacak. Başka birine söylediğini duyarsam bu sefer karşına Thanastos olarak değil Ölüm olarak çıkarım.”

“Beni öldüremezsin zaten.”

“İnsanları öldürmek zorunda değilim. Ama öyle şeyler yaparım ki ölmek için yalvarırsın.”

*****

“Beni öptün sen!”

“O bir öpücük değildi insanoğlu, heyecanlanma.”

“Birinin dudaklarının başka birine dokunmasına sizin oralarda ne deniyor bilmiyorum ama biz insanlar buna öpücük diyoruz.”

Yakında Limos yorumum sizlerle. Herkese bol kitaplı günler.