Yoklar #2: Açlık - Michael Grant

Kitap Adı: Açlık

Kitabın Orijinal Adı: Hunger

Yazar Adı: Michael Grant

Seri Adı: Yoklar Serisi
Seri Sıralaması: 2/6

Türü: Fantastik

Yayınevi: ArtemisYayınları

Sayfa Sayısı: 629

Çıkış Tarihi: Ekim/2010 (İkinci Baskı)

Puanım: 7/10

Kapak Yazısı: ON BEŞ YAŞIN ALTINDAKİ HERKESİN RSGB DİYE BİLİNEN FANUSUN İÇİNDE HAPSOLMASININ ÜSTÜNDEN ÜÇ AY GEÇMİŞTİ. BİR SABAH TÜM YETİŞKİNLER ORTADAN KAYBOLDUĞUNDAN BERİ. ONLAR ARTIK...
YOKLAR.
Çocukların yiyeceği haftalar önce bitmişti. Açlıktan ölüyor ama yine de bir çözüm bulmak istemiyorlardı. Öte yandan, her gün daha fazla çocuk
evrim geçiriyor ve özel güçleri olmayan çocuklardan kendilerini ayıran doğaüstü yetenekler kazanıyordu.
Gerilim gitgide artıyor ve kasabada tam bir kaos yaşanıyordu. Normal çocuklar ve mutantlar karşı karşıyaydı!
Her çocuk kendisi için mücadele ederken iyiler bile ölüm saçıyordu. Ancak ufukta daha büyük bir tehlike belirdi.
Karanlık adlı yaratık, RSGB'deki gençlerin bir kısmını çağırmaya başladı. Çağırıyor, yönlendiriyor, kontrol ediyordu.
Karanlık uyanmıştı. Ve açtı...

Yorumum: Yoklar serisinin ikinci kitabı olan Açlık, diğer kitaba göre biraz daha durağandı. İlk 500 sayfada hemen hemen pek bir şey yoktu diyebilirim. Düşman ikiz kardeşler Sam ve Caine’nin planları, çocukların açlıkları, kaos ortamı ve Sam’in başarısızlıklarla dolu liderliği anlatılmaktaydı. Son 130 sayfada ise son derece heyecanlı ve merak uyandırıcıydı.

Yazarın yazım tarzını sevmekle beraber bazen sıkıldığımı da itiraf ediyorum. Kitapta ana karakterlerin birden fazla olması, tek bir ana karaktere odaklanmadan üçüncü kişinin ağzından yazılması beğendiğim taraflardan biri. Hatta yazarın, konuyu anlatırken Sam’den bahsettiği sırada merak uyandırıcı bir yerde kesip, Caine’e geçmesi ya da Lana’yı anlatması hoşuma gidiyor. Michael Grant, okuyucuyu meraklandırırken kitabında hızlı okunmasına ve sürükleyici olmasını gerçekten sağlıyor. Ancak ben bir yerden sonra maalesef ki sıkılmaya başladım. Neden mi? Çok fazla bilinmeyen vardı. Kitap ilerledikçe aklımdaki sorular cevaplanacağı yerde daha çok soru eklendi. Neyse ki daha sonradan olaylar öyle bir açıldı ve heyecanlı oldu ki ilk sayfaların durağanlığını unuttum bile.

Kitabın ana konusu adından da anlaşılacağı gibi açlık! İlk kitapta tüm yemekleri düşünmeden ziyan eden çocuklar artık açlıkla mücadele etmektedirler. Hatta o kadar açlardır ki bazı konuşmalarda yamyamlıktan bile bahsetmektedirler. Çocukların açlık konusundaki düşünceleri hakkında birkaç alıntı:

“Yemin ederim kendi bacağımı kesip yiyeceğim yakında. O derece açım.”

“Sıçanların tadı sandığınız kadar da kötü değil. Asıl sorun onları yakalamakta.”

Ölmeden önce insan yiyeceksiz ne kadar dayanabilir diye merak etti.

Bug balıktan nefret ederdi. Gerçekten de tiksinirdi. Oysa şimdi bir tabak kızarmış balık için her şeyini vermeye hazırdı.

Dizi bir mısır cipsini reklam olarak aldığından bütün karakterler durmadan bu cipsten yiyordu. Böyle bir dünyanın bir zamanlar gerçek olduğuna inanmak şimdi neredeyse imkansızdı.

Artık bedeni ona, “Açım,” demek yerine “Açlıktan ölmek üzereyim, bir şeyler yapmalısın,” diyordu.

Çocukların düşünceleri bu şekilde uzayıp gitmektedir. Diğer konuya gelirsek, ilk kitapta olduğu gibi düşman ikizlerin kavgası hala devam etmektedir. Ben bu konuda kötü de olsa Caine’nin tarafını tutmaktayım. Bana göre Sam başarısız bir lider. Evet iyi biri, herkesi düşünüyor, yardımsever ama lider olarak başarısız biri. Caine, kötü ve acımasız olsa da insanlara istediğini yaptırmaktadır. 

Bir de Drake’yi unutmamak lazım. Acımasız Kamçılı El! Onun da gizli planları vardır. Ama bu konu hakkında bir şey yazmayacağım ki spoiler olmasın.

Kitapta aradığım cevaplardan biri de Karanlık’ın görünümüydü. Ben en başından beri Karanlık’ı hani çizgi filmlerde olur ya her yer karanlıktır sadece bir çift göz (o da beyaz olur genelde) öyle hayal etmiştim. Ama yazar bu kitapta Karanlık’ı öyle bir tasvir etmiş ki gerçekten çok şaşırdım. 

Karakterlerin 15 yaşından küçük olduğunu biliyoruz. Ama ilk kitap Yoklar hakkındaki yorumumda da belirttiğim gibi okurken bunu hiç fark etmiyorsunuz. 

Mutasyona uğrayan çocuklar ile normal çocuklar arasında da bir savaş patlak vermişti. Bakalım üçüncü kitapta bu durum nasıl olacak?

Yoklar Seri Sıralaması

1.      Yoklar (Gone)

2.      Açlık (Hunger)

3.      Yalanlar (Lies)

4.      Veba (Plague)

5.      Korku (Fear)

6.      Işık (Light)

Yorumumu sonlandırırken, kitabın orta kısımları hariç genel olarak beğendiğimi belirteyim.

Birkaç alıntı:

“Lima fasulyesi ve mısırı karıştırıp konserve yapmışlar. Anlayacağınız pek öyle yumurta ve sosis gibi değildi yani.”

……………………………………………………………………………………………….

“Mucube mi?”

“Mucube. Muti, ucube. Hiç yiyeceğimiz yok ama bir sürü takma adımız var.”

……………………………………………………………………………………………….

“300 çocuğun babası olmak kolay iş değil.”

“Ben kimsenin babası değilim. Ben belediye başkanı olduğumu sanıyordum.”

……………………………………………………………………………………………….

“Herkes eşit derecede olabilir. Birkaç hafta içinde herkes açlıktan ölecektir.”

Herkese keyifli okumalar!!